UM Nidzica

Centrum Wsparcia dla osób w stanie kryzysu psychicznego

Działalność Centrum Wsparcia ma służyć polepszeniu dostępności doraźnej pomocy osobom będącym w stanie kryzysu psychicznego. W wyznaczonych godzinach w Centrum pełnią dyżury także specjaliści: lekarze psychiatrzy, prawnicy oraz pracownicy socjalni. Informacje na temat dyżurów dostępne są na stronie www.liniawsparcia.pl


W Centrum dyżurują psychologowie gotowi do wysłuchania problemów dzwoniących osób. Pomogą także we wskazaniu odpowiednich placówek specjalistycznych w danym regionie kraju, w którym można otrzymać bezpośrednią pomoc.
Kontaktując się z Centrum Wsparcia będziesz mógł porozmawiać o swoim problemie i uzyskać profesjonalne wsparcie. 

Nie czekaj! Daj sobie pomóc!

W ramach Centrum Wsparcia Fundacja ITAKA prowadzi: 
• Telefoniczne Centrum Wsparcia 800 70 2222, Bezpłatną linię, która działa 24 godziny przez 7 dni w tygodniu
• E-mail: porady@liniawsparcia.pl
• Stronę www.liniawsparcia.pl
• Czat
Na stronie www.liniawsparcia,pl, a także w App Store i Google Play dostępna jest aplikacja mobilna z bazą teleadresową instytucji pomocowych, która pomaga osobom poszukującym pomocy samodzielnie uzyskać potrzebne im informacje w sposób szybszy i prostszy. 

Czym jest kryzys psychiczny?
Kryzys psychiczny (potocznie nazywany kryzysem emocjonalnym lub załamaniem nerwowym) to ekstremalna reakcja człowieka na wydarzenie trudne, krytyczne w jego życiu. Kryzys zakłóca normalne, codzienne funkcjonowanie osoby, powodując poczucie przekroczenia jej możliwości poradzenia sobie z zaistniałą sytuacją. Wewnętrzna równowaga emocjonalna zostaje poważnie zakłócona, a dotychczasowe metody radzenia sobie w sytuacjach zaskakujących lub nietypowych zaczynają nie przynosić rezultatów, tym samym powodując kolejne zaburzenia równowagi i poczucie utraty panowania nad sytuacją. Nieprzepracowany kryzys może stać się zalążkiem poważnych problemów psychicznych. Może się także utrwalić i przerodzić w formę przewlekłą, czyli depresję. Niezdiagnozowana i nieleczona depresja może doprowadzić - w skrajnych sytuacjach - do samobójstwa.
• W świecie, w którym na co dzień człowiek spotyka się z nowymi wydarzeniami, których nie jest w stanie zaplanować lub przewidzieć… 
• Gdy doświadcza kontaktu z ludźmi, których nie zna, a od których także sam zależy… 
• W czasach, które wymagają szybkich reakcji, natychmiastowych decyzji, podejmowania wysiłku ponad swoje możliwości, dostosowywania się i spełniania wymagań często wykraczających ponad własne umiejętności lub kompetencje…
• Gdy zmiany społeczne i ekonomiczne powodują utratę dotychczasowych przyzwyczajeń i stałych, znanych reguł zachowań… 
• Gdy zmiany następują szybko niemalże każdego dnia, a stare i sprawdzone sposoby radzenia sobie w sytuacjach trudnych zawodzą…
• Jeśli nie można liczyć na bezwarunkową akceptację i wsparcie bliskich…
…wówczas niemal każde wydarzenie stresujące w życiu człowieka może spowodować kryzys psychiczny.
„Kryzys jest odczuwaniem lub doświadczaniem wydarzenia bądź sytuacji jako trudności nie do zniesienia, wyczerpującej zasoby wytrzymałości i naruszającej mechanizmy radzenia sobie z trudnościami” (James i Gilliand, 2006).

Zazwyczaj człowiek nie jest w stanie „przygotować się na kryzys”, ponieważ najczęściej są to sytuacje nagłe i niespodziewane. Z reguły kryzysowych sytuacji czy wydarzeń nie sposób uniknąć, ponieważ stanowią konsekwencję nieprzewidzianych okoliczność, których specyfiką jest to, że zawodzą w nich wszelkie dotychczas znane i sprawdzone sposoby walki z przeciwnościami. Doświadczenie kryzysu jest powszechne. Każdy człowiek może zostać dotknięty kryzysem w trakcie swojego życia.
Kryzys mogą wywołać wydarzenia o charakterze przewidywalnym, ale związane z silnym odczuwaniem wielu, często skrajnych emocji, np. zmiana stanu cywilnego, ciąża, poród, zmiana pracy, przejście na emeryturę, zmiana miejsca zamieszkania. Kryzys może zostać wywołany nieoczekiwanymi, nagłymi i trudnymi doświadczeniami takimi jak: choroba własna lub bliskiej osoby, wypadek, rozstanie, rozwód, przemoc fizyczna i psychiczna, śmierć bliskiej osoby, zagrożenie życia lub ryzyko poważnego urazu. 

Rodzaje kryzysu psychicznego
Istnieją różne rodzaje kryzysu psychicznego: 
• rozwojowe – zachodzące w trakcie całego życia i rozwoju człowieka (dzieciństwo, dojrzewanie, dorosłość, starość) i powodujące gwałtowne zmiany albo życiowe zwroty
• sytuacyjne - związane z nieoczekiwanymi wydarzeniami, których nie można kontrolować ani przewidywać, a powodują zazwyczaj utratę czegoś lub kogoś ważnego (udział w wypadku, utrata/zmiana pracy, choroba własna lub bliskiej osoby, śmierć bliskiej osoby, zaginięcie bliskiej osoby, nagła zmiana statusu materialnego; mogą także być wywołane przez sytuacje o wydźwięku pozytywnym: małżeństwo, narodziny dziecka, ukończenie studiów)
• egzystencjalne – lęki i konflikty dotyczące własnego życia, jego celowości, ważności (kryzys wieku średniego, bilanse życiowe)
• środowiskowe – spowodowane wydarzeniami z obszaru katastrof i klęsk (naturalne: powódź, pożar, huragan, trzęsienie ziemi; spowodowane czynnikiem ludzkim: wojna, emigracja, zapaść gospodarcza)

Objawy kryzysu psychicznego
Człowiek znajdujący się w stanie kryzysu psychicznego może doświadczać i odczuwać wielu nieprzyjemnych i dokuczliwych objawów (zarówno na poziomie fizjologicznym jak i emocjonalnym). 
Mogą to być:
• nieokreślony niepokój, lęk
• rozdrażnienie, złość
• przejmujący smutek, wzmożona płaczliwość
• strach odnośnie swojego funkcjonowania, przyszłości itp.
• poczucie pustki i/lub straty
• poczucie winy, wstyd
• poczucie krzywdy
• poczucie niemocy, bezsilność, bezradność
• poczucie braku własnej wartości
• zobojętnienie, brak motywacji do działania
• przygnębienie
• zmęczenie lub poczucie braku energii
• zmniejszona zdolność myślenia lub koncentracji
• niechęć do dotychczasowych sposobów spędzania czasu
• chęć wycofania się z dotychczasowych aktywności życiowych czy zawodowych
• problemy ze snem (trudności w zasypianiu lub nadmiarowa ucieczka w sen)
• bóle całego ciała (lub poszczególnych jego partii: brzucha, głowy, kręgosłupa, problemy trawienne)
• pobudzenie lub przeciwnie – apatia
• anhedonia (niemożność odczuwania radości i zadowolenia)
• natrętne wspomnienia wydarzenia krytycznego w formie żywych obrazów
• brak sensu i celowości istnienia
• zachowania autodestrukcyjne, myśli rezygnacyjne i samobójcze